Drinkwater productie

Drinkwater kwaliteit

WHO-richtlijnen

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft een aantal richtlijnen opgesteld voor de veiligheid van drinkwater. In deze richtlijnen wordt een groot aantal parameters benadrukt, die hun functie en risico beschrijven wanneer ze aanwezig zijn in drinkwater voor menselijke consumptie. Voor sommige parameters zijn limieten vermeld, terwijl andere parameters uitsluitend worden beschreven. Drinkbaar water kan een groot aantal elementen bevatten, variërend van pesticiden tot pathogene agentia.

Onze systemen worden op maat gemaakt volgens een vooraf bepaalde influentkwaliteit en het zuiverende vermogen is ingesteld volgens deze vooraf bepaalde waarden. Het geproduceerde drinkwater uit de Engeldot-Water-installaties is in overeenstemming met en voldoet aan de internationale WHO-richtlijnen voor drinkwaterveiligheid.

Om de kwaliteit en veiligheid van het geproduceerde drinkwater te garanderen, biedt Engeldot-Water de mogelijkheid om hoogwaardige machines aan haar machines toe te voegen.

Third party approval

Elk systeem dat onze fabriek verlaat, is uitgebreid getest op een speciale demonstratiesite die de functionaliteit bewijst. Wateranalyses worden onafhankelijk verzameld en geanalyseerd door een ISO 17025 gecertificeerd laboratorium. Alle testresultaten worden verzameld in een Factory Acceptance Test (FAT) -rapport dat wordt opgevolgd door een onafhankelijk monitoringbureau zoals Lloyd's Register, dat een verklaring van overeenstemming afgeeft.

Verschillende vervuilingscategorieën

Er is een groot aantal chemische elementen die als vervuilende stoffen kunnen worden beschouwd. Dit omvat kleine eenvoudige atomen, maar ook grote gecompliceerde moleculen. Ze kunnen worden onderverdeeld in verschillende categorieën en elk heeft zijn specifieke manier om de omgeving binnen te komen en mogelijke bedreigingen te veroorzaken.

De verschillende categorieën zijn:

Verontreinigende stoffen die ziekten kunnen veroorzaken die aanwezig kunnen zijn in riolering en afvalwater:

• Bacteriën
• Virussen
• Protozoa 
   

Zuurstof die verontreinigende stoffen vereist:

Deze verontreinigende stoffen worden afgebroken door micro-organismen, maar dit proces vereist opgeloste zuurstof. Wanneer deze verontreinigende stoffen overvloedig zijn, kan de zuurstofopname niet langer de zuurstofbehoefte van de micro-organismen leveren. Dit kan ernstige zuurstoftekorten veroorzaken die leiden tot de dood van planten en vissen.

Anorganische wateroplosbare verontreinigende stoffen:

Dit omvat zuren, zouten en metalen. Ook voedingsstoffen kunnen water verontreinigen. Nitraten en fosfaten stimuleren de groei van algen- en waterplanten. Dit leidt ook tot zuurstoftekort.

• Grof inerte materialen zoals olie, plastics en pesticiden
• Kleine zwevende materialen die (zon) licht blokkeren
• Organische verontreinigende stoffen

Deze verontreinigende stoffen bestaan ​​meestal uit koolstofketens. Moleculen die bestaan ​​uit koolstof en / of koolstof en waterstof zijn niet-polair, lossen niet (goed) op in water en hebben geen elektrische lading. Hun gedrag hangt af van hun structuur.

Drijvende materialen zijn van een andere orde; ze blokkeren zonlicht en dieren kunnen vast komen te zitten (netten en plastic).

Anorganische verontreinigende stoffen:

Sommige verontreinigende stoffen, zoals nitraten en fosfaten, zijn misschien niet zo giftig, maar kunnen bij overvloedig gebruik gevaren voor het milieu veroorzaken. Ze veroorzaken eutrofiëring van het oppervlaktewater dat algenbloei veroorzaakt. Dit kan leiden tot een verminderde concentratie opgeloste zuurstof, omdat de micro-organismen die de algen afbreken, veel opgeloste zuurstof nodig hebben.

Metals

Metalen zijn natuurlijke elementen die vrijkomen door de verwerking van ertslichamen, waar ze werden afgezet tijdens vulkaanuitbarstingen. Ze kunnen worden vervoerd naar plaatsen waar ze grote schadelijke gevolgen voor het milieu kunnen hebben. Enkele voorbeelden van metalen zijn ijzer, zink, mangaan, calcium, kalium en chroom. In oppervlaktewater zijn deze metalen aanwezig als stabiele ionen. Ze kunnen echter metalloïden (radicalen) vormen die zich binden aan organische stoffen om lipofiele stoffen te vormen. Deze kunnen worden opgenomen door het vetweefsel van mensen en dieren. Metalen met een massadichtheid groter dan 5 g / cm³ worden zware metalen genoemd.

Onbepaald

Organismen hebben een bepaalde hoeveelheid metalen nodig, omdat deze essentieel zijn voor hun gezondheid. Ze zijn nodig als bouwstenen voor enzymen. Ook deze essentiële metalen zullen giftig worden wanneer ze in grote concentraties worden opgenomen. Metalen kunnen niet worden afgebroken, omdat ze niet biologisch afbreekbaar zijn. Het enige wat organismen met overtollige metalen kunnen doen, is het opslaan in lichaamsweefsels.

Pesticiden

Pesticiden zijn chemische of natuurlijke stoffen die worden gebruikt om onkruid, insecten en schimmels te behandelen. Dit zijn de enige stoffen die opzettelijk aan het milieu worden toegevoegd met als doel bepaalde organismen te beschadigen. In de landbouw worden veel pesticiden gebruikt. Ook huishoudens, industrie en overheidsinstanties gebruiken grote hoeveelheden pesticiden.

Medicijnen

Residuen van medicijnen kunnen een grote invloed hebben op de waterkwaliteit. Een groot deel van de westerse bevolking gebruikt antidepressiva, anticonceptie en diuretica. Residuen van deze geneesmiddelen komen terecht in oppervlaktewater waar het schadelijke effecten kan hebben op de flora en founa. Ook moeten agressievere residuen zoals antibioticumresiduen en chemotherapie uit het afvalwater worden verwijderd voordat ze in de serwerage worden geloosd. Residuen van antibiotica in ons drinkwater kunnen enorme gevolgen hebben voor de gezondheid van de mens, omdat het kan bijdragen aan antibioticaresistentie.

Verzuring

De emissie van zwaveldioxide (SO2), stikstofoxiden (NO en NO2, samen NOx) en ammoniak (NH3) veroorzaakt de vorming van zuren (zwavelzuur en salpeterzuur) in de lucht. Deze zuren komen neer in de vorm van regen, sneeuw, hagel of mist.